Ada Rusowicz, właśc. Adriana Rusowicz (ur. 8 września 1944 w Wilnie, zm. 1 stycznia 1991 w Poznaniu) – polska piosenkarka, wokalistka zespołu Niebiesko-Czarni, żona gitarzysty i wokalisty tego samego zespołu, Wojciecha Kordy. Matka Anny Rusowicz[http://metal-nibyl.ucoz.pl/blog/anna_rusowicz/2014-07-01-114].

Ada Rusowicz urodziła się 8 września 1944 roku w Wilnie, ale dzieciństwo spędziła w Dzierzgoniu. W 1962 r. ukończyła liceum w Zespole Szkół w Sztumie. Następnie w Olsztynie podjęła naukę zawodu nauczycielki, jednak jednocześnie zainteresowała się muzyką i rozpoczęła współpracę ze studenckimi grupami muzycznymi. W roku 1963 zdobyła wyróżnienie na II Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie, a rok później wzięła udział w przesłuchaniu do chórku Czesława Niemena[http://metal-nibyl.ucoz.pl/blog/czeslaw_niemen/2014-07-01-138] Błękitne Pończochy (lub Niebieskie Pończochy), który towarzyszył zespołowi Niebiesko-Czarni. W okresie tej współpracy nawiązał się między nią i Niemenem romans.

W 1968 zdobyła tytuł najpopularniejszej wokalistki roku. W latach 1968–1970 wraz z Niebiesko-Czarnymi koncertowała we Francji, Belgii, Jugosławii, Finlandii i RFN. Zespół Niebiesko-Czarni reaktywował się z okazji koncertu poświęconego pamięci Ady Rusowicz (1992). Z zespołem Niebiesko-Czarni występowała do jego rozwiązania w 1976 roku, przy czym od 1967 r. była jego solistką. Następnie Rusowicz występowała z Wojciechem Kordą w duecie Ada i Korda, ale zespół nie odniósł sukcesu. W 1980 roku wycofała się z pracy estradowej i na kilka lat poświęciła życiu rodzinnemu.

1 stycznia 1991 Ada Rusowicz wracała wraz z mężem i nowo poznanymi znajomymi z koncertu w Warszawie. W wyniku wypadku samochodowego pod Poznaniem zginęła, przeżył tylko Wojciech Korda. Została pochowana na Cmentarzu Miłostowskim w Poznaniu. W 2012 roku w Dzierzgoniu w Parku Miejskim została nadana jej imieniem aula koncertowa oraz odsłonięta tablica upamiętniająca wokalistkę.

Jej mężem był Wojciech Korda, mieli dwójkę dzieci, Bartłomieja (ur. 1977) i Annę (ur. 1983).