Grzegorz Ciechowski (ur. 29 sierpnia 1957 w Tczewie, zm. 22 grudnia 2001 w Warszawie) – polski muzyk rockowy, pianista, flecista, poeta, kompozytor, felietonista, lider i wokalista zespołu Republika, który działalność artystyczną zaczynał w toruńskim klubie studenckim Od Nowa w 1980 r. Jako solista występował m.in. pod pseudonimami Obywatel G.C. i Grzegorz z Ciechowa, pisał też teksty pod pseudonimem Ewa Omernik. Grzegorz Ciechowski pisał również teksty innym wykonawcom m.in. Zostawcie Titanica zespołu Lady Pank oraz Justynie Steczkowskiej (pod pseudonimem Ewa Omernik).
Grzegorz Ciechowski urodził się 29 sierpnia 1957 r. w Tczewie. Był drugim z trojga dzieci prezesa tamtejszej Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej, miał siostry Aleksandrę i Małgorzatę. W Tczewie skończył podstawówkę i liceum, rozwinął swe zainteresowania muzyczne i literackie. Grał na flecie i pianinie, występował – jako flecista – w chórze i w zespołach Nocny Pociąg, a od 1976 w Jazz Formation. Pisał wiersze, zbierał płyty, ćwiczył też kulturystykę. Na studia wybrał się do Torunia na polonistykę na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika. Tam też ożenił się z Jolantą Muchlińską, wydał tom wierszy oraz zaczął karierę muzyczną. W 1979 dołączył do zespołu Res Publica, prowadzonego przez Jana Castora, szybko został jego liderem, napisał sam większość utworów grupy, która od 1980 przyjęła nazwę Republika.
Zespół Republika zaczął publiczne występy jesienią 1981 r. w Toruniu, a na wiosnę 1982 pojawił się w Warszawie. Proponował nowe, ostre brzmienie, oryginalne teksty oraz czarno-biały styl wizualny. Utwory Republiki odbierano jako inteligentne spojrzenie na sytuację jednostki w odhumanizowanym społeczeństwie. Pierwsze nagrania to największe przeboje zespołu: Kombinat, Gadające głowy, Sexy Doll, Układ sił, Telefony i Biała flaga.
We wrześniu 1982 zespół nagrał pierwszą płytę długogrającą Nowe sytuacje, która została wydana w marcu 1983. Wszystkie 10 utworów napisał Grzegorz Ciechowski i były to tylko nowe piosenki. Zespół nagrał też anglojęzyczną wersję albumu, która ukazała się rok później w Wielkiej Brytanii jako 1984. W tym samym roku Republika wystąpiła na festiwalu w Roskilde w Danii, śpiewając po polsku i po angielsku. Ciechowski jako jeden z pierwszych w polskim show-biznesie zaczął stosować kontrowersję, jako sposób na promocję zespołu i swej osoby. Między innymi wyreżyserował reportaż radiowy prezentujący go jako gwiazdę rocka.
Przez rok zespół przygotowywał materiał na nową płytę, która pojawiła się w listopadzie 1984 pod tytułem Nieustanne tango. Znalazły się na niej przeboje: Obcy astronom, Zróbmy to (teraz), Poranna wiadomość i piosenka tytułowa.
W następnych latach grupa nagrała jeszcze kilka utworów: Ciało, Klatka, Sam na linie i Moja krew, ale w połowie 1986 rozpadła się. Pod koniec 1985 r. Grzegorz Ciechowski związał się z Małgorzatą Potocką, aktorką i reżyserką. Pod koniec 1986 zadebiutował jako „Obywatel G.C.”, rok później wydał pod tą nazwą płytę, a w 1988 następną Tak! Tak!, na której znalazły się m.in. przebój Nie pytaj o Polskę i Tak... tak... to ja. W sierpniu tego roku Ciechowski wystąpił na festiwalu w Sopocie. Jego muzyka była bardziej osobista i łagodniejsza, a brzmienie bardziej oparte na instrumentach klawiszowych i mniej oryginalne niż wcześniej. Muzyk wyraźnie wzbogacił instrumentarium, grał m.in. na pianie Fendera i organach Hammonda. W 1989 r. wydał muzykę do filmu Stan strachu.
Po roku na koncercie w Opolu ponownie zagrała Republika. Po fali koncertów ukazała się jej nowa płyta 1991 z utworem Lawa. Ciechowski tworzył w tym czasie równocześnie z zespołem i solo. Zespół wydał płytę Siódma pieczęć, składankę starych nagrań i koncert akustyczny, a Ciechowski nagrał album Obywatel świata i muzykę filmową do niemieckiego serialu Schloss Pompon Rouge. W 1991 r. Roland Rowiński napisał scenariusz do filmu Obywatel świata na podstawie noweli Ciechowskiego.
W 1994 rozpadł się związek Ciechowskiego z Małgorzatą Potocką. Owocem związku była córka, Weronika.
Od połowy lat 90. Ciechowski powoli stabilizował swoje życie osobiste i karierę muzyczną. W 1994 roku jego żoną została Anna Wędrowska. Doczekali się trojga dzieci: Heleny (1995), Brunona (1996) i Józefiny (2002). Ciechowski wydał składankową płytę solową Selekcja i tom wierszy Wokół niej, a z zespołem nagrał płytę Republika marzeń. W 1996 pod nazwą „Grzegorz z Ciechowa” wydał płytę OjDADAna z muzyką nawiązującą do polskiego folkloru, zawierającą m.in. utwór Piejo kury, piejo.
Grzegorz Ciechowski udzielał się też jako producent płytowy. Pomagał Kayah, Kasi Kowalskiej, Justynie Steczkowskiej, Marcinowi Rozynkowi, Krzysztofowi Antkowiakowi i Katarzynie Groniec.
Przedostatnia płyta Republiki Masakra, zawierająca przeboje takie jak: Mamona, Raz na milion lat i Odchodząc, została wydana w 1998 roku. Później ukazały się tylko wznowienia dawnych nagrań oraz muzyka Ciechowskiego do filmu Wiedźmin (2001). Nagrania do nowej płyty grupy przerwała niespodziewana śmierć Grzegorza Ciechowskiego, w sobotę 22 grudnia 2001 w szpitalu w Warszawie, po zorganizowanej w trybie nagłym operacji tętniaka serca. Tuż przed tym zabiegiem artysta spisał testament.
4 stycznia 2002 urnę z prochami Ciechowskiego złożono na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera C 17, rząd 5).
Kilka gotowych piosenek, m.in. Śmierć na pięć, wydano w następnym roku na płycie pod tytułem Republika. Zespół zakończył działalność na specjalnym koncercie („Kombinat”), który odbył się w ramach 23. Przeglądu Piosenki Aktorskiej 16 marca 2002 roku.
Archiwalne nagrania Ciechowskiego i grupy Republika ukazały się po jego śmierci w kilku obszernych wydawnictwach płytowych. Album z koncertem zespołu, zarejestrowanym w 1998 r. w studiu Programu Trzeciego, dołączono 7 listopada 2007 r. do dziennika „Rzeczpospolita”. Od kilku lat odbywają się w Tczewie festiwale jego muzyki In memoriam. Toruń przyznaje nagrodę artystyczną jego imienia. Pod koniec lata 2007 r. przygotowano książkę o Obywatelu G.C. pod tytułem Grzegorz Ciechowski 1957-2001. Wybitny artysta rodem z Tczewa. Tę publikację zredagował jego szkolny kolega, poseł Jan Kulas. Książka ukazała się w 50. urodziny muzyka.
W 2002 roku Grzegorz Ciechowski otrzymał za album Wiedźmin Orła w kategorii „Najlepsza muzyka”.
Corocznie, podczas koncertu pamięci Grzegorza Ciechowskiego w Klubie Studenckim Od Nowa na toruńskich Bielanach, przyznawana jest specjalna nagroda jego imienia dla młodych, utalentowanych muzyków.
Prezydent Aleksander Kwaśniewski odznaczył go pośmiertnie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
12 września 2009 na Międzynarodowym Festiwalu Producentów Muzycznych Soundedit '09 otrzymał pośmiertnie nagrodę „Człowiek ze Złotym Uchem”. Statuetkę w imieniu zmarłego producenta odebrała jego córka, Weronika Ciechowska
|