Izabela Trojanowska z domu Schütz (ur. 22 kwietnia 1955 w Olsztynie) – polska aktorka i piosenkarka.

Pierwszy sukces, pod panieńskim nazwiskiem Schütz, odniosła na Festiwalu Pieśni Sakralnej Sacrosong w Chorzowie w 1971 roku jako chórzystka, wygrywając nagrodę im. Maksymiliana Kolbego, którą wręczył kardynał Karol Wojtyła. W 1972 jako solistka wzięła udział w Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze (zdobyła wówczas nagrodę Związku Kompozytorów Radzieckich) i na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (nagroda za debiut). W latach 1974–1978 studiowała w Studium Wokalno-Aktorskim przy Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni. Zagrała w sztukach Poemat pedagogiczny oraz Fontanna z Neptunem.

W roku 1980 rozpoczęła karierę muzyczną nawiązując współpracę z Budką Suflera. W tym okresie lider tego zespołu, Romuald Lipko, skomponował dla niej osiem piosenek, które stały się przebojami. Przełomowy był hit "Tyle samo prawd ile kłamstw". Wkrótce na KFPP w Opolu artystka wylansowała kolejny przebój "Wszystko czego dziś chcę". Za interpretację obu tych utworów została uhonorowana jedną z dwóch głównych nagród. W tym czasie oba te utwory wydano na dwóch singlach, zawierających dodatkowe przeboje: "Komu więcej, komu mniej" oraz "Tydzień łez". Kolejne utwory: "Jestem twoim grzechem", "Sobie na złość", "Nic za nic" i "Pytanie o siebie", wydano wkrótce na dwupłytowej EP-ce. Wszystkie wydane dotąd osiem nagrań zebrano na początku 1981 roku na debiutanckim albumie Trojanowskiej, Iza. Płyta została zamówiona w rekordowym nakładzie blisko miliona egzemplarzy, jednak z przyczyn technicznych na rynek trafiło zaledwie 50 tys. egzemplarzy oraz kaseta magnetofonowa. Promujące ją single rozeszły się jednak w nakładzie ponad 300 tys. sztuk.

Po zakończeniu współpracy z Budką Suflera, zaraz po wydaniu ich wspólnego albumu, z Trojanowską rozpoczął współpracę zespół Stalowy Bagaż w składzie: Aleksander Mrożek (gitara, lider), Kazimierz Cwynar (gitara basowa) i Jacek Krzaklewski (gitara). Z tym zespołem Trojanowska wystąpiła na festiwalu w Opolu w 1981, śpiewając przeboje "Pieśń o cegle" oraz "Na bohaterów popyt już minął", ubrana w ZMP-owski strój z czerwonym krawatem. Wywołało to spore kontrowersje, a zarząd krakowskiego oddziału ZSMP wystosował protest przeciwko rzekomemu sprofanowaniu symbolu tej organizacji przez artystkę. Oba przeboje trafiły wkrótce na ich wspólną EP-kę, która rozeszła się w ponad 100 tys. egzemplarzy.

Następna płyta, Układy, powstawała od końca 1981 i ukazała się w 1982. Zagrali na niej między innymi Aleksander Mrożek, Jan Borysewicz, Wojciech Bruślik, Andrzej Dylewski i Janusz Grzywacz. Układy prezentowały bardziej rockowe brzmienie niż jej pierwsza płyta. Album przyniósł kolejne przeboje: "Karmazynowa noc", "Brylanty" oraz "Obce dni".

W lipcu tego samego roku Trojanowska nagrała wspólnie z Tadeuszem Nalepą płytę Pożegnalny cyrk, która zawierała utwory silnie krytykujące stan wojenny. Cenzura nie dopuściła do wydania albumu – czekał on na wydanie 11 lat. W tym okresie Trojanowska była z jednej strony atakowana przez „Solidarność” za pokazany w telewizji występ w Sali Kongresowej, a z drugiej strony szykanowana przez władzę za odmowę kolejnych występów. Wraz z mężem zdecydowała się na emigrację: przebywała w Holandii, USA, Wielkiej Brytanii, a w 1987 osiadła w Berlinie Zachodnim.

W 1991 artystka urodziła córkę Roxanę oraz wydała kolejny studyjny album Izabela Trojanowska, tym razem zawierający wyłącznie anglojęzyczne utwory. Przeznaczony był na rynki zachodnie i trafił najpierw na rynek brytyjski, wydany nakładem niezależnej wytwórni Rondor Music. Rok później trafił też na rynki amerykański i kanadyjski (pod tytułem Independence). Rok wcześniej wokalistka zaprezentowała ten materiał na festiwalu w Sopocie. Album przeszedł jednak bez echa, przynosząc jedynie umiarkowany hit "Independence Day". W 1994 Trojanowska zaśpiewała razem z Budką Suflera na ich jubileuszowym tournée. W 1995 nawiązała współpracę artystyczną z kompozytorami zespołu Bajm, Adamem Abramkiem i Pawłem Sotem. Nagrała z nimi album Chcę inaczej, który w następnym roku odniósł umiarkowany sukces, przynosząc przeboje: "I stało się", "Więcej niż życie" oraz "Nareszcie czuję".

W roku 1997 Trojanowska przyjęła rolę Moniki Ross-Nawrot w serialu Klan, w którym nadal występuje.

Do 2008 roku występowała na koncertach z zespołem w składzie: Krzysztof Bożek – gitara, Tomasz Dąbrowski – gitara, Filip Leszczyński – perkusja, Maciej Pyc – instrumenty klawiszowe, Piotr Żak – bas i Bożena Zalewska – chórki.

Od stycznia 2009 roku współpracuje z zespołem Mafia. W sierpniu tego samego roku wystąpiła z Budką Suflera w Sopocie, Nałęczowie oraz Katowicach z okazji ich 35-lecia.

W 2011 ukazał się album pt. Życia zawsze mało.