Dire Strites- Grupa zadebiutowała w roku 1978 singlem zatytułowanym "Sultans of Swing", który stał się przebojem raczej nieoczekiwanie – pod koniec lat siedemdziesiątych muzyka Dire Straits różniła się bardzo od popularnej wówczas muzyki punkowej.

Pierwsza płyta Dire Straits zatytułowana po prostu Dire Straits[http://www.youtube.com/watch?v=_AnYCmH9-x4] ukazała się w roku 1978, a druga – Communiqué[http://www.youtube.com/watch?v=Q6WNwvvQkf0] – już rok później (1979). Po wydaniu drugiej płyty z zespołu odszedł David Knopfler, a na jego miejsce został przyjęty Roy Bittan (instrumenty klawiszowe), który grał wcześniej w grupie Bruce'a Springsteena.

Wzbogacony o brzmienie instrumentów klawiszowych, trzeci album Making Movies[http://www.youtube.com/watch?v=hSugQwt75zk] (1980) potwierdził popularność grupy. Następna propozycja grupy, Love Over Gold [http://www.youtube.com/watch?v=_xO2Q0lqUuI] (1982), była logiczną kontynuacją poprzedniego albumu, tu jednak Mark Knopfler zaczął rozwijać skrzydła jako bardzo utalentowany kompozytor. Płytę otwiera niemal piętnastominutowy utwór "Telegraph Road", jest to opowieść o postępie cywilizacji i wyobcowaniu w niej człowieka (temat kontynuowany także w innym utworze – "Industrial Disease"). Z kolei "Private Investigations" opowiada o życiu prywatnego detektywa i podany podobnie jak "Telegraph Road" jest bardzo rozbudowany muzycznie. "Private Investigations" jest, według świadectwa jej autora Marka Knopflera, inspirowana klimatem powieści Raymonda Chandlera oraz postacią detektywa Philipa Marlowe’a

W roku 1984 ukazał się album koncertowy Alchemy. Dire Straits zaprezentowało na niej bardziej rozbudowane i inaczej zaaranżowane wersje starych utworów, np. utwór "Sultans of Swing" na Alchemy jest dwukrotnie dłuższy od studyjnej wersji z Dire Straits. Płytę zamykała kompozycja Marka Knopflera ze ścieżki dźwiękowej filmu "Local Hero".

Rok później wydana została najpopularniejsza płyta zespołu, Brothers in Arms[http://www.youtube.com/watch?v=CnE1OAXvelc] (1985), która stała się także jedną z najpopularniejszych i najlepiej sprzedających się płyt w historii rocka, a także jedną z pierwszych płyt rockowych nagraną i zmiksowaną całkowicie w formacie cyfrowym i wydaną na nowym wówczas formacie CD. Zawierała przeboje "Brothers in Arms", "Walk of Life" oraz "Money for Nothing" – opowieść o tym, jak przeciętni ludzie postrzegają życie gwiazd. "Money for Nothing" była ilustrowana teledyskiem wykorzystującym komputerową animację 3D, a motyw przewodni z utworu: "I want my MTV" był przez pewien czas oficjalnym sloganem muzycznej stacji telewizyjnej MTV. W nagraniu uczestniczył gościnnie Sting.

W 1988 ukazał się album kompilacyjny Money for Nothing[http://www.youtube.com/watch?v=naMPkt503bw], zawierający największe przeboje zespołu (w znacznej części zremiksowane, a dwa utwory są w wersjach koncertowych).

Ostatni album z nowym materiałem - On Every Street[http://www.youtube.com/watch?v=lnvtosr5CMo] - został wydany w 1991, jednak nie powtórzył sukcesu poprzedniej płyty studyjnej. Nie przeszkodziło to jednak zespołowi w odbyciu długiego, ogólnoświatowego tournée.

W 1993 ukazał się drugi album koncertowy, On the Night, a dwa lata później BBC wydała płytę Live at the BBC (1995) z utworami Dire Straits zarejestrowanymi pod koniec lat siedemdziesiątych. Na tej płycie pojawił się jedyny utwór grany przez Dire Straits, a nienapisany przez Marka Knopflera – "What's The Matter Baby", który został skomponowany przez brata Marka – Davida.

W 1995 działalność zespołu zostaje nieoficjalnie zawieszona.

W 1998 ukazał się album kompilacyjny Sultans of Swing: The Very Best of Dire Straits. W 2005 roku wydana została płyta The Best of Dire Straits & Mark Knopfler: Private Investigations z największymi przebojami grupy na przestrzeni lat, zawierająca także utwory Marka Knopflera z kariery solowej.

W styczniu 2011 kanadyjska stacja radiowa otrzymała ostrzeżenie ze strony pozarządowej organizacji Canadian Broadcast Standards Council, sprawującej w Kanadzie funkcję rady etyki mediów za emisję utworu "Money for Nothing". Występuje tam wielokrotnie określenie "faggot", które, jak stwierdziła Rada, mogło być zaakceptowane 25 lat temu, lecz dzisiaj jest niestosowne. Zalecono usunięcie słowa lub "zamaskowanie" go.