Helloween to niemiecki zespół muzyczny grający europejski speed metal, melodic metal, power metal i heavy metal.

Historia Helloween rozpoczęła się w 1979 roku, wraz z istnieniem zespołu Gentry, w którym grali Kai Hansen i Piet Sielck. W kolejnych latach do zespołu dołączyli: Ingo Schwichtenberg (perkusja) oraz Markus Grosskopf (gitara basowa). Doszło wtedy do zmiany nazwy zespołu na IronFist. Kolejną personalną zmianą było odejście po kilku latach wspólnego grania Pieta Sielcka. Zastąpił go Michael Weikath, który opuścił swój wcześniejszy zespół Powerfool. W tym momencie, za sprawą Markusa, zespół zmienił nazwę na „HELLOWEEN".

W 1984 roku Helloween nagrał dwie piosenki na kompilację Death Metal. Były to: Oernst To Life autorstwa Weikatha oraz Metal Invaders. Kolejnym krokiem do kariery był rok 1985, kiedy to zespół nagrał swój pierwszy album zatytułowany "Helloween" (zwany również The Mini LP ze względu na to, że zawiera tylko 5 piosenek). Jeszcze w tym samym roku zespół wydał swój długogrający album Walls Of Jericho, który odniósł sukces na rynku.

Kai Hansen, który na pierwszej płycie, oprócz gry na gitarze, pełnił obowiązki wokalisty stwierdził, że ciężko mu pogodzić te dwie funkcje. W wyniku poszukiwań wokalisty do zespołu dołączył Michael Kiske (wcześniej ILL Prophecy). Z nowym członkiem zespół chciał nagrać dwupłytowy album, ale wytwórnia Noise nie zgodziła się na to. Dlatego w 1987 roku powstała pierwsza część albumu Keeper of the Seven Keys Part 1, do promocji której został wydany winylowy singel Future World. Płyta przyniosła zespołowi sukces. Między innymi muzycy zostali zaproszeni na duży tour po Stanach Zjednoczonych organizowany przez MTV. Rok później Helloween wydał drugą część albumu Keeper of the Seven Keys Part 2. Płytę promowały dwa single: Dr. Stein oraz I Want Out. Po kolejnym sukcesie muzycy udali się w trasę koncertową Pumpkin Fly Free Tour, podczas której zarejestrowany został koncert w Szkocji. Wydano go w trzech różnych wersjach. Podstawowa to Live in the UK, japońska - Keepers Live, a amerykańska - I Want Out Live.

W tym okresie z zespołu odszedł jeden z jego założycieli - Kai Hansen. Przyczyny odejścia początkowo były nieznane. Z biegiem czasu wyszło na jaw, że związane ono było z kłótnią, jaka zaszła między Kaiem a Michaelem Weikathem. Na miejsce późniejszego twórcy Gamma Ray do zespołu dołączył Roland Grapow.

Nie był to koniec kłopotów zespołu. Tuż przed wydaniem kolejnej płyty Helloween okazało się, że zespół bezprawnie zerwał kontrakt z wytwórnią Noise, aby przejść pod skrzydła EMI. Na skutek wyroku sądowego zespół nie mógł wydać nowej płyty aż do 1992 roku, kiedy to doszło do porozumienia pomiędzy zaangażowanymi stronami. Dzięki temu w marcu fani mogli się już cieszyć z kolejnego wydawnictwa Helloween - płyty Pink Bubbles Go Ape. Do tej pory trwają spory na temat ocen tego albumu. Wiele osób podkreśla jego oryginalność i nowatorstwo, inni wskazują na odejście od stylu zaprezentowanego na dwóch wcześniejszych wydawnictwach i podążanie w zupełnie innym kierunku. Szybko nagrano następny album, Chameleon, wydany w 1993 roku, nie przyniósł zespołowi kolejnego sukcesu. Wręcz przeciwnie - album został chłodno przyjęty wśród fanów, gdyż płyta miała charakter raczej rockowy niż metalowy.

Dla Michaela Kiskego był to ostatni projekt zrealizowany wraz z Helloween. Także tym razem dał o sobie znać Michael Weikath, który wyrzucił swojego imiennika z zespołu. Na jego miejsce przyszedł Andi Deris grający dotychczas w zespole Pink Cream 69. Jak się później okazało, zespół ponownie wkroczył na ścieżki prowadzące do sukcesu. W dużej mierze stało się tak za sprawą nowego wokalisty, którego przyjście było i jest szeroko komentowane przez fanów. Powstają różne opinie na ten temat. Zwłaszcza, gdy porównuje się umiejętności wokalne Kiskego i Derisa.

Jednym z najtragiczniejszych wydarzeń w historii grupy była choroba i tragiczna śmierć perkusisty Ingo Schwichtenberga. Podczas trasy koncertowej promującej płytę Chameleon Ingo często sięgał po różne używki, co uniemożliwiało mu grę. W związku z tym został on odsunięty od zespołu, a na jego miejsce zatrudniono młodego perkusistę - Nabiego, z którym dokończono tour. Ingo w tym czasie udał się na badania, które wykazały, że cierpi on na schizofrenię. Nie mogąc pogodzić się z chorobą w marcu 1995 roku popełnił samobójstwo, rzucając się pod pociąg metra w Hamburgu.

Zespół w odmienionym składzie (ostatecznie za perkusją zasiadł Uli Kusch, były muzyk Gamma Ray) rozpoczął od mocnego uderzenia. W połowie 1994 roku Helloween wydał swoją kolejną płytę Master of the Rings. Płyta została bardzo dobrze przyjęta przez krytyków i fanów. Rok później, dokładnie w Halloween, album miał swoją premierę w Stanach Zjednoczonych. Niewątpliwie oznaczało to wyjście zespołu z kryzysu oraz powrót do korzeni. Zgodna współpraca, zwłaszcza Rolanda Grapowa oraz Michaela Weikatha, spowodowała, że nagrany materiał miał swój klimat. Dwa lata po sukcesie (1996) Master of the Rings Helloween wydają niezwykłą płytę The Time of the Oath. Jest to album koncepcyjny. Inspirowany jest przepowiedniami Nostradamusa. Na pomysł jego nagrania wpadł Andi Deris. Co więcej, album dedykowany jest zmarłemu tragicznie Ingo Schwichtenbergowi. Według wielu ta płyta to zdecydowany powrót do tego, co w Helloween najlepsze. Powstały wtedy takie utwory jak Power (grany na większości koncertów), czy też monumentalne, a zarazem tytułowe dzieło The Time of the Oath. W pełni wokalnie prezentuje się Andi Deris, a współpraca Grapowa z Weikathem ma się co raz lepiej. Po komercyjnym sukcesie płyty zespół wyrusza w trasę koncertową, na której nagrywa swój drugi koncertowy album w historii - High Live. Wśród ogólnie przyjętej opinii jest on uważany za słaby, krytykuje się głównie słabą formę wokalną Derisa. W 1998 roku Helloween raczy fanów kolejnym wydawnictwem. Tym razem jest to studyjny album Better Than Raw. Bez wątpienia odnosi on komercyjny sukces. Bardzo dobrze sprzedaje się w Azji oraz Europie. Na uwagę zasługuje utwór Laudate Dominum w całości napisany po łacinie. Niewątpliwie, co podkreślał w wielu wywiadach Michael Weikath, był to ukłon w stronę fanów z Ameryki Łacińskiej. Zespół, podczas trasy koncertowej promującej album, nie ominął Polski, dzięki czemu Polscy fani mieli możliwość podziwiać Helloween na żywo. Zespół był supportem podczas koncertu Black Sabbath w katowickim Spodku. Rok 1999 to 15-lecie istnienia Helloween. Mimo że muzycy skupili się na wydawaniu solowych kompozycji w tym czasie, to jednak znaleźli oni czas na wydanie jubileuszowego albumu. Ku zdziwieniu wielu fanów nie było to ani żadne "the best of.." ani zapisy z koncertów live. Postawiono na przeróbkę popowych i rockowych piosenek na brzmienia dobrze znane fanom metalu. Powstała płyta Metal Jukebox, na której znalazły się covery między innymi: Beatlesów, ABBY, Scorpions, czy też Deep Purple. Jednocześnie tą produkcją zespół zakończył współpracę z Castle Communication i przeszedł pod skrzydła Nuclear Blast. Pierwszym albumem, jaki powstał w wyniku współpracy z nową wytwórnią był The Dark Ride. Jest to zdecydowanie najmroczniejsza i najcięższa płyta zespołu.

Podczas trasy koncertowej ujawniło się nieporozumienie między członkami zespołu. Szczególnie między Michaelem Weikathem, Rolandem Grapowem i Uli Kushem. W jego wyniku dwaj ostatni zmuszeni byli odejść. Był to duży cios dla samego zespołu. Opuszczały go w końcu osoby, które miały znaczący wpływ na kształtowanie repertuaru Helloween przez ostatnie lata. Rozpoczęły się poszukiwania nowego perkusisty oraz gitarzysty. Ostatecznie, po wielu perypetiach, do zespołu dołączyli: Sascha Gerstner oraz Stefan Schwarzmann, który zastąpił chorego Marka Crossa. W tym składzie Helloween w 2003 roku nagrali album: Rabbit Don't Come Easy. W wielu wywiadach członkowie Helloween podkreślali, że ta płyta to powrót do wesołego Helloween i do bardziej przyjaznego wizerunku dyni. Na płycie widać, że w zespole zaszły personalne zmiany, a piosenki nie brzmią już tak mrocznie. Tym razem zespół nie ominął Polski podczas trasy koncertowej i odwiedził Kraków 30 listopada, aby dać show w hali krakowskiej Wisły.

W 2005 roku doszło do ostatniej jak na razie zmiany personalnej wśród „Dyniogłowych". Za perkusją zamiast Schwarzmanna zasiadł Dani Loeble. Oficjalnym powodem odejścia Schwarzmana były rozbieżności muzyczne. W tym samym roku, już z nowym członkiem, zespół wydał płytę Keeper of the Seven Keys - The Legacy i wyruszył w trasę koncertową, podczas której w listopadzie zagrał dwa koncerty w Polsce. Planowo miały odbyć się trzy - w Krakowie (Klub Studio), w Warszawie (Stodoła) oraz w Szczecinie (został początkowo przeniesiony do Poznania, a w konsekwencji w ogóle się nie odbył ze względu na niską sprzedaż biletów). Nowy album jest kontynuacją historii „klucznika" z płyt Keeper... pt.1 i pt.2 . Na początku 2007 r. zespół wydał kolejne wydawnictwo koncertowe Live In Sao Paulo w aż trzech wersjach (2CD, 2DVD i limitowanej 2DVD i 2CD).

W październiku 2007 roku ukazał się kolejny album - Gambling with the Devil. W USA album trafia do sprzedaży 23., w Niemczech 3 dni później, a w reszcie Europy 29 października.

Kolejny album, zatytułowany 7 Sinners wydany został 31 października 2010 (Halloween). Sami artyści przyznają, że jest to jeden z najcięższych albumów w historii zespołu. W trasie koncertowej, zaplanowanej na końcówkę 2010 i początek 2011 roku z fińskim zespołem Stratovarius oraz szwedzkim Avatar Helloween dwukrotnie zagrał w Polsce - 17 grudnia w warszawskiej Stodole i dzień później w krakowskim Studio.

W roku 2011 wystąpili w Polsce na Przystanku Woodstock.

 https://www.youtube.com/watch?v=68lwA6EfSAo

https://www.youtube.com/watch?v=eigIRtQy0Vo

https://www.youtube.com/watch?v=3iuBN80bkfM

https://www.youtube.com/watch?v=pKFhXF2zOEk

https://www.youtube.com/watch?v=QnE4HffSs2E

https://www.youtube.com/watch?v=TY6CbRJlfho

https://www.youtube.com/watch?v=2AVgFBE1C84

https://www.youtube.com/watch?v=1VCZ2Nbgs-w

https://www.youtube.com/watch?v=Tbr4fYW5P2Q

https://www.youtube.com/watch?v=xBL0cuvNdq4

https://www.youtube.com/watch?v=sJ8daL67QAU

https://www.youtube.com/watch?v=I_mutB7hbBI

https://www.youtube.com/watch?v=PHHxphyG7Zs

https://www.youtube.com/watch?v=J2kmrtHn5F0

https://www.youtube.com/watch?v=quK3TN3XLeM

https://www.youtube.com/watch?v=DxktuXX-ZwE

https://www.youtube.com/watch?v=pJaJ8G2xEHw

https://www.youtube.com/watch?v=BrDTe4HGSU8

https://www.youtube.com/watch?v=4BfZFh_ipeA