James Patrick Page, OBE (ur. 9 stycznia 1944) – gitarzysta rockowy, współtwórca zespołu Led Zeppelin. W plebiscycie magazynu Rolling Stone zajął 9. miejsce na liście 100 największych gitarzystów wszech czasów w roku 2003, a w roku 2011 został sklasyfikowany na 3. pozycji. Z kolei w 2004 roku muzyk został sklasyfikowany na 6. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów heavymetalowych wszech czasów według magazynu Guitar World.

Urodził się 9 stycznia 1944 roku w Heston (hrabstwo Middlesex) w Wielkiej Brytanii. Pierwsze lata życia spędził na farmie wujka w Northamptionshire, by ostatecznie osiąść w Epsom, Surrey.

Stephen Davis w nieautoryzowanej monografii Led Zeppelin, zatytułowanej Hammer of the Gods podaje, że Jimmy mając około 15 lat znalazł gitarę hiszpańską i stała się ona jego pierwszym przyjacielem. Davis jednak minął się z prawdą. W annałach telewizji BBC zachował się film z 1957 r. z programu "Huw Wheldon's All Your Own Talent", na którym kwartet skiffle'owy z trzynastoletnim Jimmym Page'em w składzie wykonuje utwory "Mama Don't Want to Skiffle Anymore" i "In Them Ol' Cottonfields Back Home". Na filmie widać, że Jimmy już wówczas grał na gitarze Hoffman Senator, o której Davis pisał, że była kolejnym instrumentem, po gitarze hiszpańskiej, na którym grał młody Jimmy Page.

Kilka lekcji u nauczyciela w pobliskim Kingston-On-Thames, dało mu niewiele. Gitarę nosił do szkoły, by samodzielnie się uczyć na przerwach z poznanym w owym czasie przyjacielem Jeffem Beckiem. Page nie zwracał się wtedy w stronę rock and rolla.

Udzielał się w kilku małych zespołach z Epsom, pierwszym ważniejszym był zespół Neil Christian & The Crusaders, Jimmy rozstał się jednak szybko z grupą ze względu na zły stan zdrowia.

W tym samym czasie rozpoczął naukę malarstwa w szkole plastycznej, rezygnując z niej w 1963 roku, gdy podjął pracę jako muzyk sesyjny. Szybko stał się muzykiem bardzo w Londynie popularnym – jego partie można odnaleźć na nagraniach m.in. The Who[hhttp://metal-nibyl.ucoz.pl/blog/the_who/2014-07-01-103], Donovana, Them, The Kinks, czy The Rolling Stones[http://metal-nibyl.ucoz.pl/blog/the_rolling_stones/2014-07-01-64]. W czasie pracy w studio nagrał i wyprodukował swój własny singel "She Just Satisfies". Zawarł też znajomość z Erikiem Claptonem.

Po odejściu Claptona z The Yardbirds w 1965 Page'owi proponowano dołączenie do grupy. Ten jednak polecił Yardbirdsom swego kolegę Jeffa Becka, by już w rok później (będąc zmęczonym rolą muzyka do wynajęcia) dołączyć ostatecznie do zespołu, którego ofertę wcześniej odrzucił, jako gitarzysta basowy.

Gdy grupa w 1968 rozpadła się, Jimmy wraz ze znanym studyjnym basistą Johnem Paulem Jonesem, wokalistą Robertem Plantem oraz perkusistą Johnem Bonhamem stworzył zespół, the New Yardbirds, nazwany ostatecznie Led Zeppelin[http://metal-nibyl.ucoz.pl/blog/led_zeppelin/2014-07-04-318].

Po rozpadzie zespołu Led Zeppelin (spowodowanym śmiercią perkusisty) w 1980 roku Page rozpoczął karierę solową.

W 1981 roku przez krótki czas współpracował z Alanem White'em i Chrisem Squire'em z zespołu Yes, lecz nie pojawiło się żadne oficjalne nagranie tego "zespołu", nazywanego często przez fanów XYZ.

Jego pierwszym solowym nagraniem była ścieżka dźwiękowa do filmu Death Wish II (Życzenie Śmierci II). Napisał również ścieżkę dźwiękową do Death Wish III (Życzenie Śmierci III). Po wspólnej trasie koncertowej u boku Roya Harpera w 1984 Jimmy wraz z Paulem Rodgersem, Tonym Franklinem i Chrisem Slade'em założył grupę The Firm, która po wydaniu dwóch albumów przestała istnieć.

W 1993 Page nagrał wraz z Davidem Coverdale'em album o tytule Coverdale and Page, rok później wydał płytę No Quarter: Jimmy Page and Robert Plant Unledded, będącą efektem wspólnego występu z Robertem Plantem dla MTV Unplugged. Późniejsze wydawnictwo Walking into Clarksdale zamyka listę dokonań tego duetu.

Kolejnymi projektami Page'a były między innymi eksperyment z raperem Puff Daddym i koncertowe nagranie powstałe przy współpracy The Black Crowes.

Jimmy Page zaznaczył swą obecność w wielu rankingach najlepszych gitarzystów rockowych wszech czasów, m.in. jego solówka do utworu Stairway to Heaven znalazła się na 1. miejscu na liście 100 Greatest Guitar Solos sporządzonej przez magazyn Guitar World.

24 sierpnia 2008 wystąpił wraz z Leoną Lewis na ceremonii zakończenia Igrzysk Olimpijskich w Pekinie wykonując "Whole Lotta Love".

31 grudnia 2008 otrzymał tytuł szlachecki decyzją królowej Wielkiej Brytanii, Elżbiety II.