The Kinks – brytyjski zespół rockowy, zaliczany do "brytyjskiej inwazji". Grupa najczęściej kojarzona jest z gatunkami i stylami: rock and roll, hard rock i album rock.

Choć grupa nigdy nie zdołała osiągnąć takiej popularności jak The Beatles[http://metal-nibyl.ucoz.pl/blog/the_beatles/2014-07-01-63], The Rolling Stones[http://metal-nibyl.ucoz.pl/blog/the_rolling_stones/2014-07-01-64] czy The Who[http://metal-nibyl.ucoz.pl/blog/the_who/2014-07-01-103], do których najczęściej jest porównywana, uznawana jest za jedną z najbardziej wpływowych. Zespół powstał w 1963 i w swej długowieczności ustępuje tylko The Rolling Stones. Założycielem, liderem i twórcą tekstów i muzyki zespołu jest Ray Davies, który wraz z bratem Dave'em przez wszystkie lata niezmiennie kształtował artystyczny wizerunek grupy. Ostatni album studyjny wydali w 1993, choć nie było oficjalnego rozwiązania, zespół zawiesił działalność w 1996 r., a bracia rozpoczęli odrębne kariery solowe.

Pierwsze lata działalności muzycznej grupy przypadają na okresy "brytyjskiej inwazji" na USA. Muzyka The Kinks nie odbiegała wtedy od rockandrollowego standardu tamtych czasów. Były to raczej proste i naiwne piosenki, zamykające się w 3.5-minutowym standardzie. Do największych przebojów tych lat należą "You Really Got Me"[https://www.youtube.com/watch?v=-2GmzyeeXnQ], "All Day and All of the Night"[https://www.youtube.com/watch?v=mMWNwHof0kc] i "Tired of Waiting for You"[https://www.youtube.com/watch?v=Hz64hWng2vM]. W połowie lat 60. w dorobku grupy zaczynają się pojawiać bardziej dojrzałe kompozycje Raya Daviesa, mówiące o życiu codziennym, jak na przykład satyra społeczna "Dedicated Follower of Fashion"[https://www.youtube.com/watch?v=QA5gJ0hZpCc], czy "Dead End Street"[https://www.youtube.com/watch?v=4NBDvXpsBzk]. Z czasem muzyka grupy podążyła tą ścieżką nabierając dojrzałości i wyrafinowania oraz poczucia humoru. Grupa nagrała całą serię albumów tematycznych, m.in. The Village Green Preservation Society[https://www.youtube.com/watch?v=lc7dmu4G8oc&list=PLcfbs0xqIkHvQF3GKxNegxWTBJBWZtyx8]. W 1970 zespół, po chwilowym załamaniu popularności, odzyskał rynek brytyjski i amerykański po humorystycznej kompozycji "Lola".

W latach osiemdziesiątych The Kinks zdołali utrzymać popularność, wracając do romantycznych i radosnych źródeł swej twórczości, które okazały się być bardzo zbieżne z modnym w tamtym czasie gatunkiem nowej fali. Również wiele zespołów punkowych przyznawało się wówczas do inspiracji ich muzyką i jej społecznym wydźwiękiem. W latach dziewięćdziesiątych grupa wciąż była popularna, mogła konkurować z takim zespołami jak Blur czy Oasis. Do największych przebojów późniejszych okresów działalności grupy należą: "Return to Waterloo", "Lola", "Stop Your Sobbing"," Days", "Village Green Preservation Society" i "Sunny Afternoon".

Najlepiej pozycję grupy na rockowej scenie scharakteryzował jej lider Ray Davies w swym wystąpieniu z okazji wprowadzenia grupy do Rock and Roll Hall of Fame w 1990: Kinks have always been outsiders. I'm an outsider. To be accepted is unique for us. I'm pleased for the people who believed in me all along. It's nice for them to know that their faith wasn't misplaced. Swą mowę zakończył humorystyczną parafrazą God save the Kinks'!.