The Yardbirds – brytyjska grupa rockowa, jedna z tworzących brytyjską inwazję. Najbardziej znana jako wylęgarnia talentów gitarowych. Założona w 1963 przez wokalistę Keitha Relfa, basistę Paula Samwell-Smitha, perkusistę Jima McCarty'ego i gitarzystów Anthony'ego "Top" Tophhama i polskiego pochodzenia Chrisa Dreję. Grupa grała początkowo głównie typowy dla swego czasu rock and roll oraz rhythm and blues. Prawdziwa historia zespołu rozpoczęła się, gdy w miejsce Tophama dołączył do niego początkujący wówczas gitarzysta Eric Clapton, który okazał się wybitnym wirtuozem tego instrumentu. Muzyka zaczęła zbliżać się wtedy w kierunku bluesa z silną dominacją gitary elektrycznej, jako wiodącego instrumentu i Yardbirds stali się jednym z czołowych wykonawców blues rocka.

Grupa wydawała się być skończona, gdy Clapton zdecydował się ją opuścić w 1965. Niespodziewanie z pełnym powodzeniem jego miejsce zajął inny wirtuoz elektrycznej gitary, Jeff Beck, który przejął rolę lidera. Pozostał on w zespole niecałe dwa lata, by ostatecznie zostać zastąpionym przez inną późniejszą sławę, Jimmy'ego Page'a. Przez krótki okres, obaj ci gitarzyści grali razem (Page był wówczas basistą). W 1968 z grupy odeszli Relf i McCarty by utworzyć progresywnorockowy zespół Renaissance. Wkrótce potem odszedł Dreja. Page pozostał sam ze zobowiązaniami kontraktowymi wobec wytwórni płytowych i by je wypełnić, zatrudnił trzech muzyków: perkusistę Johna Bonhama, wokalistę Roberta Planta oraz multiinstrumentalistę i znanego producenta Johna Paula Jonesa, który wziął na siebie rolę basisty. W ten sposób powstała reinkarnacja The Yardbirds, początkowo znana jako The New Yardbirds, która wkrótce potem zapisała się na stałe w historii muzyki rockowej, jako Led Zeppelin.

W 1992 grupa została wprowadzona do Rock and Roll Hall of Fame.