Zdrój Jana – polski zespół wokalno-instrumentalny założony w Krakowie, w klubie Pod Ręką, działający w latach 1966-72.

Początki zespołu sięgają 1965 r., gdy Julian "Antonisz" Antoniszczak i Franciszek Miecznikowski założyli pod egidą Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie kabaret "Zdrój Jana". Julian Antoniszczak akompaniując sobie na rozstrojonym fortepianie wykonywał klasyczne kompozycje oraz utwory rockandrollowe i jazzowe, do których pisał własne teksty.

W 1966 r. kolejny program kabaretu został przygotowany przez studentów tejże uczelni: Ryszarda "Antoniusa" Antoniszczaka (młodszego brata Juliana) i Jacka Ukleję. Ryszard Antoniszczak stworzył podstawę literacką programu. Jacek Ukleja - laureat Złotej Dziesiątki pierwszego Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie (obok m.in. Czesława Niemena) - podjął się założenia zespołu muzycznego. Stroną akustyczno-oświetleniową oraz częściowo muzyczną zajął się Jerzy Kołacz (AGH). Stopniowo liczba muzyków powiększała się i w 1969 r. zespół stał się septetem w składzie: Jacek Ukleja (wokal, gitara, skrzypce, kompozytor, aranżer), Ryszard Antoniszczak (teksty, instrumenty perkusyjne), Paweł Andrzej Partyka (gitara basowa), Piotr Walewski (fortepian), Rafał Marchewczyk (fortepian), Jerzy Wójcik (gitara), Marek Wilczyński (perkusja).

Repertuar zespołu składał się utworów rockowych, ballad folkowych i piosenek kabaretowych zabarwionych elementami psychodelicznymi, a sposób gry wpływający na brzmienie muzyki, można nawet uznać za prekursorski do punk rocka. Muzyka ta na gruncie polskim była nowatorska, zwłaszcza że dopełniona była oryginalnymi tekstami Ryszarda Antoniszczaka.

Warstwa słowno-muzyczna podczas koncertów uzupełniana była efektami wizualnymi. Były to odpowiednie kostiumy, projekcje przezroczy a nawet filmów Juliana Antoniszczaka, elementy tańca i teatru, efekty stroboskopowe (wymyślone przez Zbigniewa Gubernata). Pedałujący podczas koncertów na specjalnym rowerze Jerzy Nowakowski (późniejszy profesor i prorektor krakowskiej ASP) stwarzał pozory zasilania prądem elektrycznym aparatury zespołu. Wszystko to sprawiło, że występy grupy były mulitmedialne.

Głównym miejscem koncertów zespołu była niewielka piwnica klubu Pod Ręką, znajdującego się w akademiku ASP przy ówczesnej ul. Dzierżyńskiego (obecnie Juliusza Lea) i przyciągającego środowisko studenckie i hipisowskie.

W 1968 r. zespół zdobył drugie miejsce na gliwickim Ogólnopolskim Przeglądzie Wokalistów i Zespołów Muzyki Rozrywkowej. W 1970 r. wziął udział w Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów "Start '70" w Częstochowie. W grudniu tego samego roku zespół koncertował w Sali Kongresowej obok Niebiesko-Czarnych i Tropicale Tahiti Granda Banda.

Zespół zarejestrował także kilka utworów dla Polskiego Radia. Ponieważ nie zostały one nagrane zgodnie z artystyczną wizją grupy, Zdrój Jana zrezygnował z nagrania płyty. Awangardowe poczynania muzyków nie znalazły popracia u decydentów i w 1972 r. zespół zawiesił swoją działalność.

Przez kilka następnych lat muzycy pod nazwą Zdrój Jana brali udział w tworzeniu muzyki ilustracyjnej tworzonej do filmów oświatowych i fabularnych w reżyserii Sławomira Idziaka. W 1974 r. Ryszard Antoniszczak nakręcił animowany film "Żegnaj paro!", utrzymany w estetyce Żółtej łodzi podwodnej, w którym narrację stanowiła "Ballada o dziadku kolejofilu" nagrana przez Zdrój Jana.

Filmową muzyką zajął się także Jacek Ukleja, później stał się także scenografem teatralnym i filmowym.

Marek Wilczyński skomponował muzykę do około 300 filmów krótkometrażowych. Jako perkusista koncertuje z wieloma wykonawcami muzyki ekesperymentalnej, rocka, jazzu i popu. Jako multiinstrumentalista wykonuje także swoje kompozycje oraz towarzyszy innym muzykom w kraju i zagranicą.

Paweł Partyka pełnił przez jakiś czas rolę drugiego reżysera filmowego.

Rafał Marchewczyk prowadził zespół Rafały, a następnie stał się dyrygentem chórów.

Piotr Walewski wstąpił do zespołu "Piwnicy pod Baranami" i komponował muzykę. Jego dziełem jest m.in. skomponowana muzyka do "Dezyderaty" Maxa Ehrmanna.

Jerzy Kołacz tworzył wraz z Olkiem Kobylińskim zespół muzyczny (obecnie Andrusy), jego córka Ewa Kołacz-Świątek kontynuuje tradycje muzyczne śpiewając w znanym krakowskim kabarecie Loch Camelot.

Jerzy Wójcik - wspólnie z żoną Krystyną Święcicką - założył w latach 70. bluegrassową grupę Little Ole Opry, z którą współpracowali czasami Jacek Ukleja i Marek Wilczyński. W grudniu 1989 r. muzyk zmarł.

W latach 90. i 2000. poświęcono Jerzemu Wójcikowi kilka spotkań, na których występował Zdrój Jana oraz przyjaciele artysty.

W kręgu Zdroju Jana znalazł się w latach 90. XX wieku śląski gitarzysta Grzegorz "Greg" Jędrzejowski, który do angielskojęzycznych tekstów Jerzego Wójcika napisał muzykę i utwory nagrał na płycie "Greg Plays George" w 1998 r. Muzyk ten wziął także udział w nagraniach Zdroju Jana dokonywanych przez Jacka Ukleję i Marka Wilczyńskiego w latach 90. i 2000.

Pod koniec lat 2000. Wojciech "Wojcek" Czern, twórca firmy fonograficznej OBUH Records w Rogalowie podlubelskim, zaproponował Zdrojowi Jana nagranie CD. Jacek Ukleja i Marek Wliczyński dostarczyli nowych utworów, przearanżowano także kilka starszych. Teksty i opracowanie graficzne okładki wydawnictwa przygotował Ryszard Antoniszczak. Jako gitarzystę basowego zaproszono S. Jacka Szepana.