Buddy Holly, właśc. Charles Hardin Holley (ur. 7 września 1936 w Lubbock, zm. 3 lutego 1959 w Clear Lake) – amerykański piosenkarz rockandrollowy, gitarzysta, kompozytor. Był jednym z muzycznych wzorców dla Jimiego Hendriksa [http://metal-nibyl.ucoz.pl/blog/jimi_hendrix/2014-07-01-66].

Chociaż Buddy Holly pozostał czynnym muzykiem jedynie 18 miesięcy, wywarł trwały wpływ na muzykę rockową i stał się jej jedną z największych legend. Buddy Holly był niezwykle płodnym artystą, w okresie swej krótkiej działalności nagrał wystarczająco dużo muzyki by wypełnić wiele albumów. Wielkość artysty nie polegała jednak na produktywności, lecz na wizjonerstwie. Holly był jednym z pierwszych, którzy dostrzegli artystyczny potencjał tkwiący w rock and rollu. Był pierwszym wielkim rockowym eksperymentatorem. Jako pierwszy zaczął stosować dwuścieżkowy magnetofon i miksowanie ponagraniowe. Eksperymentował z instrumentarium, brzmieniem i nastrojem. Pod tym względem wyprzedził epokę na całe dziesięciolecie, stając się prototypem progresywnego rockmana.

Buddy Holly zginął w wypadku lotniczym. Dzień jego śmierci przeszedł do historii jako The Day the Music Died za sprawą utworu Dona McLeana "American Pie". W tym samym wypadku zginął także Ritchie Valens[http://metal-nibyl.ucoz.pl/blog/ritchie_valens/2014-07-01-151].

Buddy Holly współpracował z grupą Buddy Holly and The Crickets grającą w składzie:

-Buddy Holly – śpiew, gitara

• Jerry Allison – perkusja

-Joe Mauldin – kontrabas

-Niki Sullivan – gitara

W 1986 Buddy Holly został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame.

W 2003 album The Chirping Crickets został sklasyfikowany na 421. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu Rolling Stone.

W 2004 utwór Holly'ego i The Crickets "That'll Be the Day" został sklasyfikowany na 39. miejscu listy 500 utworów wszech czasów magazynu Rolling Stone.